Voorbereidingen

En dat zegt de jeugd van tegenwoordig! Dinsdag 25 juni was het exact 25 jaar geleden dat ons Oranje geschiedenis schreef en Europees Kampioen werd. Reden voor een feestje, aldus de KNVB! Om de boel die typische tachtiger jaren feeling te geven werd de Oranje Trophy benaderd en de klassiekers die van start zullen gaan in de NY-Rio tocht werden van stal gehaald. Een Volkswagen Touring uit ‘71, een Mercedes uit ‘75 en onze Opel Ascona A, ook uit ’75.

Een prachtige kans om de wereld kennis te laten maken met onze prachtbak en dus haalde de firma Van Nierop de Ascona letterlijk van het dak! Na 3 jaar hoog en droog gestaan te hebben was een check-up wel nodig. Maar al snel bleek, wat velen van jullie al regelmatig bezigen: ‘Vroeger was alles beter en degelijker.’ Want de Ascona draaide binnen enkele momenten! En hoe!

En dus arriveerden we maandagmiddag enigszins excited bij Van Nierop in Monster om hem op te halen. Superlatieven tekort… Vet! Superdik! Gaaf! Mooooooooi! Dus zitten, starten en rijden!

Je wilt toch nooit meer een nieuwe!?

Na een tank- en wasbeurt konden we dinsdagmiddag op pad naar Zeist voor een middagje historische voetbalmomenten. Op de snelweg oogstten we bewonderende blikken, en daar kunnen we best aan wennen! Het avontuur is begonnen, de eerste kilometers staan op de klok!

Tussen de trainingsvelden van de KNVB was een waar Oranjeplein ingericht en de Oranje Trophy oldtimers vormden een prachtig decor samen met die historische beelden van de helden van ’88. Om het plaatje compleet te maken waren Rasta Ruud, Nol de Ruiter, Wim Kieft present én de Coupe de l’Europe was uit de prijzenkast gehaald. Met live radio door 538 en de Nederlandse pers aanwezig was het een mooie primeur voor de Ascona’s eerste publieke optreden!

Op de weg terug bleek eens te meer dat de Opel loopt als een zonnetje. Hij stuurt soepeltjes door de bochten, heeft een zee aan beenruimte, de stoelen veren als een nieuwe en hij mag dan 38 jaar oud zijn, hij komt nog gemakkelijk mee met de jeugd van tegenwoordig. Bo had het niet treffender kunnen verwoorden: “Je wilt toch nooit meer een nieuwe auto als je hierin kunt rijden…” En zo is het maar net!

Twee vliegen in één klap(band).

De tijd vordert gestaag en vorige week maandag - 23 september - was dan ook een belangrijke dag. Nog exact 6 maanden voor ons vertrek naar New York en het begin van ons avontuur. Spannend!

Maar wel beschouwd is ons avontuur al lang en breed begonnen. Afgelopen weekend stond de Oranje Trophy Campout op het programma. Deelnemers en hun oranje voertuigen werden zaterdag verwacht in Roosendaal om gezamenlijk naar de campsite te touren. Maar voor het zover was, stond er nog een mooie rit op het programma voor de Ascona. Een retourtje Maassluis-Eindhoven op vrijdag.

Donderdag had Geraldine de Ascona opgehaald bij de heren Van Nierop in Monster en vrijdagavond vol goede moed en gewapend met een kist gereedschap op pad. Onder het motto 'These boots are made for walking, de wielen moeten rollen' waren die 2 keer 135 km een mooi ritje om op te warmen voor zaterdag.

Geraldine:

"Onder menig bewonderende blik van voorbijgangers zette ik koers richting Eindhoven. Rond 20.15 passeerde ik Breda, totdat.... BAM! Onder luid gevloek, gefoeter en getoeter zette ik de Ascona langs de kant. Het zal toch niet waar zijn.. Jawel! Een KLAPBAND! De zon was inmiddels ondergegaan en dankzij onze zuinige kabinet is een brandende lantaarnpaal een zeldzaamheid. Daar stond ik, met een platte linkervoorband, op de vluchtstrook naast een uitvoegstrook, waar het verkeer met 130 km/u voorbij kachelde. TOP!

Na de mogelijkheden overwogen te hebben en 2 telefoontjes voor advies (Familie in het transport, je weet nooit of er iemand in de buurt is!), toch maar de reserveband, de krik én de kist gereedschap (Thank god!) uit de kofferbak gehaald. Wonder boven wonder vlotte dat bijzonder goed en na 25 minuten zat de 'nieuwe' band eronder. (Het reservewiel was net zo antiek als oma's linnenkast) En op dat moment stopte Meneer Rijkswaterstaat. "Goedenavond jongedame, lukt het?!" Waarop ik dankbaar antwoordde: "Goh, u bent ook lekker op tijd! Ik ben net klaar!" Met zijn advies "Met 80 km/u verder en de volgende pomp even stoppen, de moeren aandraaien en de lucht controleren" was ik uiteindelijk toch erg blij.

En dus ging de tocht verder, ik was tenslotte pas op de helft. Ik heb elk pompstation op de A58 gezien, maar ben veilig, met slechts een uur vertraging én pikzwarte handen aangekomen in Eindhoven.

De volgende ochtend ging ik op jacht naar een nieuwe band voor de Ascona, want met dit wiel - en geen extra reserveband meer - terug naar huis, dat leek me niet het beste plan. Je zult begrijpen, voor een 38 jaar oude klassieker liggen de banden niet direct in het rek te wachten. Dus helaas. Ook op de terugweg elk benzinestation op de A58, A16, A15 en A20 gezien, maar wel veilig in Maassluis gearriveerd.

Ook in Maassluis letterlijk geen wiel te vinden en dat betekende dat we de Oranje Trophy Camp Out niet met de Ascona konden beleven. Het was jammer voor het gevoel, maar aan de gezelligheid heeft het uiteindelijk - uiteraard - geen afbreuk gedaan. Een prachtige plek aan het Veerse Meer in Arnemuiden, een perfecte Mexicaanse BBQ (incl. sombrero) en een knetterend kampvuur waren de ingrediënten voor een zeer geslaagd Oranje Trophy weekend! De diversiteit van de deelnemers is kenmerkend en maakt het geweldig leuk! We hebben twee dingen gemeen; we zijn allemaal avonturiers én onze lievelingskleur is Oranje!"

Eenmaal thuisgekomen stond daar onze Ascona braaf te wachten. Maar nog steeds met één zielig reservebandje linksvoor. En dus maandagochtend meteen actie ondernomen. En niet voor niets! Want na een bezoek en een goed gesprek bij Greve Banden in Maasdijk (Coldenhove) zijn maar liefst 6 nieuwe banden onderweg! Woensdag arriveren de nieuwe sloffen! 6 degelijke, extra stevige banden zijn besteld en worden gemonteerd op de klassieke wielen van de Ascona... Dus zo vingen we twee vliegen in één klap(band)!

Wilco, hartelijk bedankt, supersnel geregeld, puik werk!
Wil je je bandenzaken goed en snel geregeld hebben, breng dan even een bezoek aan Greve Banden! www.grevebanden.nl

De tijd vordert gestaag en achter de schermen wordt hard gewerkt aan de voorbereidingen. Met nog krap 4 maanden te gaan, begint het toch echt 'serious business' te worden. Midden in de nacht wakker worden en denken: 'Gaat dit echt gebeuren?' 'Gaan we echt 3,5 maand op reis in een auto van 38 jaar oud?' Het antwoord is JA!

Maar niet voordat er nog een hele waslijst aan zaken geregeld moet worden. Een korte samenvatting: onderhoud aan de auto, de volledige kampeeruitrusting in orde maken, de auto wrappen (alle Oranje Trophy voertuigen moeten dezelfde kleur oranje zijn), papierwerk regelen en -heel belangrijk- sponsoren zoeken. Het is goed om te horen dat veel ondernemers in onze omgeving net zo enthousiast zijn als wij en graag meewerken aan het realiseren van dit oranje avontuur. We zijn ons er terdege van bewust dat de budgetten onder druk staan en de geldboom al een paar jaar dood staat te gaan in de achtertuin. De vraag is of we het moeten hebben van de 'gunfactor' of dat het werkelijk iets oplevert voor de bedrijven in kwestie? Het antwoord is beiden. Zonder gunfactor kom je nergens in dit geval. Maar wil je als bedrijf dat je sponsoring iets oplevert, dan is het zaak om je samenwerking ook in te zetten in je communicatie. Ieder zelfrespecterend bedrijf haakt tijdens de oranje gekte wel ergens op in. In commercials, advertenties, met shirts voor het personeel enz. Het verhaal van de Oranje Trophy spreekt tot de verbeelding en is in een creatief concept heel goed te gebruiken, zeker wanneer het gecombineerd wordt met de afzetmarkten van het bedrijf in kwestie, of de herkomst van de producten.

Dat is precies wat de twee nieuwe sponsoren ook aansprak. We zijn trots te kunnen melden dat Team van der Voort vanaf heden ondersteund zal worden door TFC Holland en Westland Bloemen Export (WBE). TFC Holland is gevestigd in Maasdijk en gespecialiseerd in de import van exotische groente- en fruitsoorten vanuit o.a. Midden- en Zuid-Amerika. Afgelopen week kwam daar ook WBE bij. Met leveranciers in Midden Amerika is WBE meer dan bekend in dit gebied en daarnaast ondersteunt het bedrijf ook diverse lokale initiatieven waaronder een school. We hopen dan ook dat de route tijdens onze reis zodanig zal zijn dat we een bezoek kunnen brengen aan één van deze projecten.

Maar voor het zover is, moet er nog een hoop gebeuren. Dit weekend werd het allesbeslissende oordeel geveld voor de Opel Ascona. Zaterdag 30 november togen we naar Diessen, bij Tilburg, om bij Peugeot Nefkens de technische keuring te laten doen. Alle deelnemende voertuigen werden door de 3 Oranje Trophy monteurs onderworpen aan een waslijst van eisen en alle vitale functies werden gemeten. Een spannend moment voor een schoonheid van 38 jaar oud. Remtest, op de brug, achter de wielen, onder de motorkap, niets bleef geheim. En we weten allemaal dat rust roest, dus ja... Wat wordt dan het eindoordeel? Ze is met liefde en zorg gerestaureerd, geen spatje roest te bekennen en kerngezond. De checklist bevatte overwegend 'in orde', en de paar opmerkingen kunnen tijdens een uitgebreide grote beurt prima opgelost worden. Het advies van de technische heren, die door Geraldine het hemd van het lijf gevraagd werden (onder het motto: Ik heb er geen verstand van, maar wil het wel graag weten), luidde dan ook: 'Geef haar (de Ascona, niet Geraldine) nog wat extra aandacht in de werkplaats en dan komt goed!'

Met een gerust hart en vol met ideeën aanvaardden we de terugreis. De Oranje Trophy begint onderdeel te worden van ons dagelijkse leven en de Ascona begint ook steeds meer 'eigen' te worden. Op de (terechte) vraag hoe we denken het in hemelsnaam 3,5 maand met z'n tweeën in één auto vol te gaan houden hebben we allebei geen antwoord haha... Dat is van later zorg! Voorlopig staat alles in het teken van de voorbereidingen waarbij komende week, op 6 december, de loting plaats zal vinden en we éindelijk weten in welke steden Oranje zal spelen. In het kader van 'een goed begin is het halve werk' hopen we dat dat niet in het ingestorte stadion in Sao Paolo is waar afgelopen week een bouwkraan op landde......

To be continued!

Een goed begin is het halve werk!

Het is een drukte van belang de laatste dagen, we crossen wat af! (Nouja…als de Ascona ons gunstig gezind is… daarover later meer!)

Vrijdag 6 december was de WK-loting. Een spannend moment waar we in Amsterdam met zo’n twintig Oranje Trophy deelnemers in bijzijn van twee cameraploegen naar keken. Maar voor het zover was, moesten we er eerst nog naartoe. De Ascona had al wat moeite met starten in die week, maar verder ging ze als een speer, dus weinig reden tot zorgen, dachten we…
Totdat we de snelweg afreden in Amsterdam en voor het stoplicht moesten stoppen… Hik, hik, pruttel, plof… UIT. En niet meer starten. 500 meter voor de eindbestemming. Bo eruit, duwen, de eerste de beste inrit in. Met wat goede moed nog geprobeerd om haar aan te duwen, maar helaas. Ook startkabels boden geen soelaas en zelfs aanduwen met 5 man werkte niet. Wel stroom, geen vonk. Een lang verhaal kort, met wat liefde van Mark, mede Oranje Trophy ganger, een nagelvijl uit de tas van Geraldine en het uitelkaar halen en vervolgens weer inelkaar zetten van de ontsteking, startte de Ascona weer. Hulde alom!

Over het verloop van de loting zullen we het maar niet hebben, het was een soort Songfestival-achtige toestand, maar in plaats van hysterische zangers nu een paar voetballers, geflankeerd door een mooie Braziliaanse presentatrice. In het snelle, digitale tijdperk waarin we leven zijn 13 grote schalen met balletjes met daarin de geselecteerde landen natuurlijk voer voor discussie. ‘Het duurt te lang, het is doorgestoken kaart… en ga zo maar door. Of het doorgestoken kaart was, zullen we nooit weten… Maar het MOET een teken van een hogere macht zijn, die bepaalt dat wij, 4 jaar na het zoute, zure, bittere verlies van Spanje, opnieuw de strijd aan kunnen gaan met die paella boeren en dat op vrijdag de 13^e!
Ik zeg: LAAT MAAR KOMEN!

De poule is bekend en daarmee ook de speelsteden. Salvador, Porto Alegre en Sao Paolo zijn de 3 steden waar de poulewedstrijden gespeeld gaan worden. Perfect gelegen, heerlijk langs de kust, dat er slechts 3.000 km tussen stad 1 en 2 zit (met 4 dagen tijd om te rijden)…ach een kleinigheidje blijf je houden.

Dat het oranje gevoel weer langzaam tot leven komt, was te merken aan de media. EditieNL en NOSop3 waren aanwezig voor ‘de eerste reacties’ en dat leverde mooie beelden op! Zaterdagochtend eerst een radio interview op de WOS, samen met Team Mosterd-vd Burgh en ‘s middags was ook Hart van NL present in Amsterdam. Na 300 rondjes op het plein had de Ascona er schoon genoeg van en toen de terugreis aanvaardt moest worden… je raadt het al… Startte de dame weer niet. Met 3 man werd Madame weer aangeduwd en jawel…welk beeld zat er in de reportage van Hart van NL? Precies!

Na een gezellige en nuttige deelnemersmeeting dinsdag op Oranje Trophy Headquarters, ging woensdagochtend vroeg de wekker. Door Wim, de voorzitter van Stichting Big Brothers Big Sisters, waren we uitgenodigd voor het Ondernemersontbijt. Dit wordt vier keer per jaar georganiseerd, en deze keer was het in de Burgerzaal op het Stadhuis van Rotterdam waar Burgemeester Aboutaleb de gastheer was. Wim is naast zijn werk voor de stichting BBBS ook nog verantwoordelijk voor externe contacten van de Gemeente Rotterdam. En zo kwam het dat we mochten aanschuiven naast (!) Burgemeester Aboutaleb en directeur van het Feyenoord Stadion Jan van Merwijk. Het eerste half uur werd gebruikt voor een update van de burgemeester en wethouder en daarna was het podium voor ons. De perfecte manier om de samenwerking met Stichting Big Brothers Big Sisters onder de aandacht te brengen en de 180 Rotterdamse ondernemers over de streep te trekken om mee te doen.

De reden dat we voor Stichting Big Brothers Big Sisters gekozen hebben, is dat wij op hebben mogen groeien in een fijne, grote familie met alle kansen en mogelijkheden, terwijl dat voor heel kinderen, ook in Rotterdam, niet het geval is. BBBS zorgt ervoor dat jaarlijks tientallen kinderen een Big Brother of Sister krijgen toegewezen om met elkaar dingen voor school, sport, of ‘gewone’ dagelijkse activiteiten te doen. We realiseren ons dat geen fortuin aan financiële middelen kunnen doneren, maar juist die naamsbekendheid is wat BBBS zo hard nodig heeft. Het verhaal werd ontzettend positief ontvangen, we hebben veel ondernemers gesproken en daar komen ongetwijfeld mooie samenwerkingen uit!

Na het ontbijt stapten we in de Ascona onder toeziend oog van de Burgemeester om richting huis te gaan. Alsof ze het wist… Ze startte in één keer! Maar toen we bij Maasland op de carpool stonden, sloeg ze af. En ja…duwen met één man gaat natuurlijk niet werken. Dus… eigen auto ervoor, sleepkabel eraan, beetje vaart maken en HOP, ze sloeg aan. Oefening baart kunst! Met Bo achter het stuur, die zijn voet op het gaspedaal moest houden, zat er maar één ding op… Geraldine kon in d’r keurige zwarte jurkje onder de auto om de sleepkabel los te maken! Ik kan alleen maar hopen dat de mannen bij Van Dijk Maasland niet nét koffiepauze hadden, want die hebben zich ongetwijfeld bescheurd van het lachen.

De Oranje Trophy…alleen voor helden… zonder jurkjes! ;-)